تحلیل علل کاهش قالیبافی در مناطق روستایی(مطالعه موردی: دهستان زیرآب)

تغییرات و تحولات کنونی عرصه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و کالبدی روستا هرچند نتایج مثبتی در جهت بهبود شرایط زندگی در روستاها داشته، اما سبب گردیده تا از نقش فعال زنان در عرصه تولید کم، و زنان روستایی(تولید کننده سابق)، تبدیل به زنان خانه دار و مصرف کننده شوند. از جمله ی اینها می توان به صنایع کوچک و دستی اشاره کرد که در روستا بیشتر توسط زنان انجام می گرفت. این صنایع در گذشته و حال به عنوان عاملی مهم در رشد تولید ناخالص ملی و( در کنار صنعت گردشگری) به عنوان مهمترین منبع رشد اقتصاد جهانی دارد. زنان در این حوزه نیز به لحاظ اشتغال، تولید و توزیع از سهم بالایی برخوردار هستند. بطوریکه کشورهایی نظیر هند و چین و عموماً کشورهای جنوب شرق آسیا، توانسته اند در این مقوله رشد چشمگیری داشته باشند. در ایران نیز صنایع دستی از پیشینه ی دراز مدت برخوردار است و نقش اصلی تولید آن به عهده ی زنان است. در این تحقیق وضعیت اشتغال زنان در بخش صنایع دستی دهستان زیرآب، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. روش شناسی مقاله از دو شیوه کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته است. پرسش کلیدی این است که، عوامل اقتصادی، اجتماعی و محیطی چه تأثیری در کاهش قالیبافی زنان روستایی دارد؟ نتایج تحقیق نشان می دهد از میان ابعاد مورد مطالعه، عامل اقتصادی و از میان شاخص های مورد مطالعه، شاخص میزان دستمزد و درآمد، بیشترین تأثیر را در کاهش قالیبافی زنان در دهستان مورد مطالعه دارد. کلمات کلیدی: صنایع کوچک و متوسط، قالیبافی، دهستان زیرآب